بلاروس ( بلاروسی: Беларусь ،الفبای لاسینکا: Belaruś ؛ (به روسی: Белору́ссия) ، نام قدیمی تر: Белору́ссия تلفظ: بـِلُروسّییا) یک سرزمین دور از دریا در اروپای خاوری است، که با کشورهای روسیه، اوکراین، لهستان، لیتوانی، و لتونی هم مرز می‌باشد . پایتخت آن شهر مینسک است، و شهرهای مهم دیگر آن برست، برست، گرودنو، گومل، موگلیف و ویتبسک هستند.

در بیشتر دوران تاریخ، این ناحیه که هم اکنون تحت عنوان بلاروس شناخته می‌شود، بخشی از سرزمین‌های دیگر بود که از آن جمله می‌توان به دوک نشین پولاتسک ، دوک نشین بزرگ لیتوانی ، همسود لهستان-لیتوانی و امپراتوری روسیه اشاره کرد. نهایتاً، در سال ۱۹۲۲، به یک جمهوری در اتحاد شوروی تحت عنوان بلاروسیه SSR تبدیل شد . این جمهوری به طور رسمی در ۲۷ اوت ۱۹۹۰، حاکمیت خود را اعلام نمود ، و در پی فروپاشی کشور شوروی ، استقلال خود را به عنوان جمهوری بلاروس در ۲۵ اوت ۱۹۹۱ اعلام نمود . از سال ۱۹۹۴ تاکنون ، الکساندر لوکاشنکو رئیس‌جمهور این کشور بوده است. بلاروس فعلاً در حال مذاکره با همسایه خود روسیه است تا هر دو کشور در میان سایر موارد، اقتصاد خود را در طرحی به نام اتحادیه روسیه و بلاروس با همدیگر یکپارچه نمایند . این کشور هنوز هم متحمل آثار انفجار هسته‌ای در حادثه چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ می‌باشد ، که در همسایگی جمهوری سوسیالیست شوروی اوکراین قرار داشت.

از لحاظ رسمی، این کشور تحت عنوان جمهوری بلاروس (به زبان بلاروسی: Рэспубліка Беларусь ، لاسینکا: Respublika Biełaruś ؛ زبان روسی: Республика Беларусь،Respublika Belarus) شناخته می‌شود، در حالی که نام کوتاه آن بلاروس است. برخی کاربرد عبارت " بلاروسی " را که با استفاده از بیان مستقیم روسی سازی آن بوده، کسر شان می‌دانند. این نام به طور نادرست به " روسیه سفید " ترجمه شده ، که این نام به یک منطقه‌ای جداگانه اشاره دارد.

بلاروس به شش استان ("voblast") تقسیم می‌شود، که شهرهای آن به عنوان مراکز اداری آن نامیده می‌شوند. شهر مینسک، واقع در ایالت مینسک، دارای جایگاه ویژه‌ای از یک زیر مجموعه کشوری است که هیچ یک از این ووبلاست‌ها آن را شامل نمی‌شوند.

تقسیم بند‌ی زیر گروهی " ووبلاست " میراث دوره شوروی می‌باشد. ووبلاست‌ها نیز خود به زیرگروه‌هایی به نام " رایون " ها تقسیم می‌شوند. ترجمه رایج این واژه " بخش " ها یا " نواحی" است. مقامات اداری محلی ( " رایسووت " ، "مشاور رایون ") از سوی ساکنین رایون انتخاب می‌شوند؛ و مقامات اجرایی محلی ( "مدیریت رایون ") نیز توسط مسئولان بالاتر اجرایی منسوب می‌گردند. به همین صورت، هر ووبلاستی دارای یک مقام قانونگذار خود ("اوبلزووت ") بوده که از طرف ساکنان آنجا انتخاب می‌شود، و نیز یک مقام اجرایی ( "مدیریت ووبلاست ") که رهبر آن از سوی رئیس جمهور تعیین می‌شود.

بلاروس یک کشور دور از دریا، نسبتاً پست، و شامل نواحی گسترده‌ای از سرزمین‌های باتلاقی (تالابی) می‌باشد. دریاچه‌ها و رودخانه‌ها این کشور را بریده بریده نموده‌اند.

بزرگ‌ترین منطقه باتلاقی آن پولزیا است که در میان وسیع‌ترین تالاب‌های اروپایی قرار دارد. ۱۱ هزار دریاچه در بلاروس وجود دارد، اما اکثر این دریاچه‌ها کمتر از ۵/۰ کیلومتر مربع (۱۲۴ مایل مربع) وسعت دارند. سه رودخانه اصلی در داخل این کشور جریان دارند، رود نمان، رودخانه پریپیات، و رود دنپر.

بلند‌ترین نقطه بلاروس در جیارژیانسکارا هارا (تپه جیارژیانسکارا) به بلندای ۳۴۵ متر (۱۱۳۲ پا) می‌باشد. آب و هوای آن از زمستان‌های بسیار سرد (دمای متوسط در ژانویه در دامنه‌ای بین ۸- درجه سلسیوس تا ۲- درجه سلسیوس) تا تابستان‌های خنک و بارانی (میانگین دمای ۱۵ درجه سلسیوس تا ۲۰درجه سلسیوس) در نوسان است.

جنگل‌ها ٪۳۴ کل مناظر این کشور را پوشانده اند، و محصولات جنگلی را یکی از پررونق‌ترین منابع طبیعی برای این سرزمین می‌کنند. دیگر منابع طبیعی که می‌توان در بلاروس یافت شامل ذخایر ذغال سنگ نارس، مقادیر اندکی نفت و گاز طبیعی، گرانیت، دولومیت، سنگ آهک، خاک رسوبی (آهک دار)، گل سفید، ماسه، شن و خاک رس می‌شود.

در حدود یک پنجم این سرزمین، بیشتر در ایالات جنوب خاوری و هومیل و ماهیلیو هنوز تحت تاثیر انفجار سال ۱۹۸۶ درفاجعه نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل، اوکراین قرار دارد. با این که مقدار پرتوافکنی از زمان فاجعه تاکنون (تا یک درصد) کاهش یافته، بیشتر این ناحیه به عنوان نواحی غیر قابل سکونت درنظر گرفته شده است.

اکثریت جمعیت بلاروس، بلاروس‌های بومی هستند که ٪۲/۸۱ کل جمعیت ۱۰۲۹۳۰۱۱ نفری این کشور را تشکیل می‌دهند. روس‌ها دومین گروه پرجمعیت این کشور با حدود ٪۴/۱۱ از ترکیب جمعیتی این کشور می‌باشند. افراد لهستانی و اوکراینی به ترتیب بالغ بر ٪۹/۳ و ٪۴/۲ جمعیت آن را شامل می‌شوند. زبان‌های رایج در بلاروس عبارت‌اند از روسی و زبلاروسی که هر دو زبان‌های رسمی بلاروس هستند.